Sumienie jest niezwykle silnie zakorzenione w ludzkiej moralności. To właśnie z niego rodzi się poczucie winy. Niekiedy jednak jest ono na tyle duże, że staje się pewnego rodzaju „bagażem”, który trzeba nieść mimo woli. Pozbycie się go jest niestety bardzo trudne.
Kiedy zwrócić się do specjalisty?
Poczucie winy może mieć działanie pozytywne. Dzieje się tak wtedy, gdy staje się ono bodźcem do zmiany swego postępowania, chęci naprawy krzywd i prowadzi do przeprosin. W takim przypadku działa ono oczyszczająco i jest cenną lekcją. Z kolei, kiedy poczucie winy jest trudne do przepracowania samodzielnie i staje się źródłem cierpienia, warto zgłosić się do specjalisty. Często osoby zgłaszają się po fachową pomoc, jeśli hamuje ono ich rozwój emocjonalny i duchowy, a one same stają się więźniami wyrzutów sumienia. Stan taki działa wyniszczająco na psychikę, powodując brak poczucia własnej wartości. To z kolei przekłada się na różne sfery życia i relacji społecznych. Do tego może przerodzić się w pewnego rodzaju obsesję, powodując destruktywne myślenie i depresję. Dlatego skuteczną metodą walki z nią jest psychoterapia indywidualna. Warszawa to miasto, w którym nie brakuje specjalistów zajmujących się tego rodzaju problemem. Grunt jednak to otworzyć się przed terapeutą i opowiedzieć o zdarzeniach, które wywołały poczucie winy. Psycholog może bowiem pomóc najskuteczniej, znając problem od tzw. „podszewki”, np. przyglądając się bliżej przeszłości rodzinnej danej osoby. Często bowiem taki schemat myślenia jest efektem pewnego rodzaju wychowania.
Skąd się bierze poczucie winy?
Freud twierdził, że poczucie winy to coś, czego ludzie za wszelką ceną będą chcieli uniknąć. Jest w tym wiele prawdy, bo nikt nie chce żyć w przeświadczeniu, że zrobił coś źle. Ludzie jednak popełniają błędy i na nich się uczą, niestety często krzywdząc przy tym innych. Czasami jest to gorzka lekcja, jednak w pewien sposób wartościowa, bo pozwala wyciągnąć wnioski i naprawić szkody. Niekiedy jednak bywa tak, że poczucie winy staje się nawykowym sposobem myślenia, które trudno samodzielnie zmienić.
Istnieją dwa rodzaje poczucia winy. Pierwsze jest wynikiem oddziaływania sumienia. Jest więc intuicyjne. To ono podpowiada człowiekowi, że postąpił w niewłaściwy sposób i powinien naprawić wyrządzone szkody. Drugie zaś pojawia się, kiedy odrzuca się typ moralności, który został „zaszczepiony” przez kogoś innego, np. nauczyciela w szkole, rodziców czy rówieśników. To pewnego rodzaju głos, który mówi, co jest dobre a co złe. Jeśli postępowanie jest niewłaściwe, jest on pełen dezaprobaty, nacechowany negatywnie. Dziecko, które w często słyszało, że coś robi źle, z czasem uznaje taki głos za własny i uznaje, że jest do niczego. Są także osoby, które nie radząc sobie z poczuciem winy, „przenoszą” ją na kogoś innego. Jeśli np. zdradzają, nie myślą, że czynią źle, tylko że partner ich do tego doprowadził, nie okazując miłości. Poczucie winy może wynikać zatem zarówno z braku pewności siebie, jak i ulegania wpływom.
- Zarządzanie wynajmem mieszkań w Warszawie – kluczowe wskazówki i wyjątki rynkowe - 25 września 2023
- Domki w Rowach – doskonałe miejsce na wakacje nad Bałtykiem - 20 września 2023
- Uprawnienia SEP – klucz do bezpiecznej i efektywnej pracy - 18 września 2023